« Όταν η γιαγιά μου γνώρισε τον παππού μου
»
Εγώ ήρθα προσφυγοπούλα στο χωριό και δεν ήξερα κανέναν. Επειδή δεν
έβγαινα απ’ το σπίτι η θεία η Λενιώ μ’ έπαιρνε μαζί της, κορτσούδ’ 17 χρονών,
στο μπούρλιασμα στης θειας Μαρίκας το σπίτι. Κόσμος πολύς, ιστορίες με το
τσουβάλι… Εκεί ερχόταν κι ένας ψηλός και όμορφος νέος μ’ ένα κουστούμι ακριβό
από κασμίρι. Τον έβλεπα και σκεφτόμουν: « Δε το λυπάται γκιουζαλίμ κουστούμι να
το μαυρίζει μες στο καπνό. Α! Κάνας πλούσιος
θα ‘ναι…»
Με τα πολλά με τα λίγα τα προξενιά ήρθαν, παντρευτήκαμε και κάναμε
οικογένεια. Αργότερα, έμαθα ότι το κουστούμι ήταν ένα και μοναδικό και ο
Δημητρός το φορούσε για να με εντυπωσιάσει.
Α! Μ’ αυτό ήρθε και στο γάμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου