Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016

Όλοι είμαστε χωριάτες


Όλοι είμαστε χωριάτες

Υπάρχουν δύο είδη χωριατιάς

Η μία η καλώς εννοούμενη είναι χαρακτηριστικό του ανθρώπου που αγαπά το χωριό του  είτε ζει  σ’ αυτό είτε ζει μακριά του λόγω συνθηκών. Αυτός έχει εξιδανικεύσει την εικόνα του  χωριού στο μυαλό του. Είναι ο μικρός  φυσικός  παράδεισος  των παιδικών του χρόνων, των οικείων ανθρώπων και το καταφύγιο του στις ελάχιστες στιγμές  ξεγνοιασιάς και ελεύθερου χρόνου που διαθέτει ο σύγχρονος άνθρωπος. Η αγάπη του για το χωριό είναι ανιδιοτελής, αγνή, άσπιλη και αμόλυντη. Το θέλει περιποιημένο, συμμαζεμένο και καθαρό σαν το σπιτικό του. Ξέρει ότι η φύση που το περιβάλλει είναι το στολίδι του, γι’ αυτό φροντίζει τα δέντρα, τα λουλούδια και τα ζώα. Και το πιο βασικό, θέλει να  βλέπει τους συνανθρώπους του να προοδεύουν και το ίδιο το χωριό  να αναδεικνύεται και να μεγαλουργεί  χωρίς προσωπικά συμφέροντα και πάθη με μόνο κίνητρο την αγάπη.
Η άλλη η κακώς εννοούμενη είναι χαρακτηριστικό του ανθρώπου που αγαπά το χωριό του κατ’ επίφαση. Αυτός έχει φτιάξει στον μυαλό του την εικόνα του χωριού κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του. Του αρέσει το φυσικό τοπίο, αλλά δε διστάζει να κόψει το όμορφο αιωνόβιο δέντρο για να το κάψει στο τζάκι του. Το θέλει περιποιημένο και καθαρό, αρκεί να το καθαρίζουν οι άλλοι και φυσικά με την πρώτη ευκαιρία ρίχνει τα σκουπίδια του στο δρόμο, όταν οι άλλοι δεν τον βλέπουν. Τέλος,  αγαπά και σέβεται τους συνανθρώπους του, μόνο όταν  εξυπηρετούν το προσωπικό του συμφέρον και φυσικά τους κρίνει και τους επικρίνει με χαρακτηριστική ευκολία.


Όλοι είμαστε χωριάτες αλλά χωριάτης με χωριάτη έχει διαφορά τελικά…