Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ
Η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από 1500 χρόνια περίπου , στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε πολύ αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, με κατανόηση και με αλληλοβοήθεια.
Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός, τύραννος της περιοχής, ζήτησε από το Μέγα Βασίλειο να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την λεηλατήσει και να την κατακτήσει. Ο Μέγας Βασίλειος εκείνη την νύχτα δεν κοιμήθηκε καθόλου παρά προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος λοιπόν ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε όλο το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη. Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης της Καισαρείας δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από φτώχεια και πείνα, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον τύραννο στρατηγό.
Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει
πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη ότι μπορεί και να τον σκοτώσει. Οι άνθρωποι της Καισαρείας όμως, αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά και πολύτιμα αντικείμενα είχαν και του τα πρόσφεραν, ώστε δίνοντάς τα στον αχόρταγο στρατηγό να σώσουν το Δεσπότη τους αλλά και την πόλη τους. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης για να κατακτήσει και να τη λεηλατήσει. Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσιάστηκε στο στρατηγό μαζί με ένα σεντούκι που είχε μέσα ότι χρυσαφικά είχαν μαζέψει οι άνθρωποι της Καισαρείας. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα!! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.
Έτσι, λοιπόν με αυτό το μεγάλο θαύμα σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε όμως , ο δεσπότης της, ο Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ότι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του, και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν τεράστια όταν κάθε οικογένεια έκοβε το καρβελάκι αυτό κι έβρισκε μέσα χρυσαφικά. Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι , «η Βασιλόπιτα». Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, την μέρα του Αγίου Βασιλείου.
Η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από 1500 χρόνια περίπου , στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε πολύ αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, με κατανόηση και με αλληλοβοήθεια.
Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός, τύραννος της περιοχής, ζήτησε από το Μέγα Βασίλειο να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την λεηλατήσει και να την κατακτήσει. Ο Μέγας Βασίλειος εκείνη την νύχτα δεν κοιμήθηκε καθόλου παρά προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος λοιπόν ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε όλο το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη. Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης της Καισαρείας δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από φτώχεια και πείνα, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον τύραννο στρατηγό.
Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει
πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη ότι μπορεί και να τον σκοτώσει. Οι άνθρωποι της Καισαρείας όμως, αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά και πολύτιμα αντικείμενα είχαν και του τα πρόσφεραν, ώστε δίνοντάς τα στον αχόρταγο στρατηγό να σώσουν το Δεσπότη τους αλλά και την πόλη τους. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης για να κατακτήσει και να τη λεηλατήσει. Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσιάστηκε στο στρατηγό μαζί με ένα σεντούκι που είχε μέσα ότι χρυσαφικά είχαν μαζέψει οι άνθρωποι της Καισαρείας. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα!! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.Έτσι, λοιπόν με αυτό το μεγάλο θαύμα σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε όμως , ο δεσπότης της, ο Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ότι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του, και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν τεράστια όταν κάθε οικογένεια έκοβε το καρβελάκι αυτό κι έβρισκε μέσα χρυσαφικά. Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι , «η Βασιλόπιτα». Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, την μέρα του Αγίου Βασιλείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου