Μεσορόπη, Το χόμπι ενός αγράμματου. Λογοπαίγνια γύρω από την ωραίαν και πλουσιοτάτην Ελληνικήν Γλώσσαν, Θωμάς Γκίσδαβος

"Το χόμπι ενός αγράμματου. Λογοπαίγνια γύρω από την ωραίαν και πλουσιοτάτην Ελληνικήν Γλώσσαν", Θωμάς Γκίσδαβος

"... Εκεί που στίχους έγραφον, επέρασε διαβάτης,

πολύ ευφυής και έξυπνος, αλλά κι ανοιχτομάτης!

- Τι κάνεις; Στίχους μελετάς; Εσύ που τόσα γράφεις,

την γλώσσα την Ελληνική δυνήθηκες να μάθης;

Ποια γλώσσα εσύ μετέρχεσαι, απ' τα πολλά τσιασίτια;

Ξεύρεις πως τα οικίας μας τας λέγουνε και σπίτια;

Και πως τους τοίχους των σπιτιών τους λέγουν και ντουβάρια;

Ψάρια τους λένε τους ιχθύς και πέτρες τα λιθάρια;

Και άκουσα πάρα πολλούς να τα καλούν κοτρόνια

κι ότι τα έτη, τις χρονιές, τα λέγουνε και χρόνια;

Πως τα ωά τα λεν αυγά;

Αν θέλεις κι άλλον ρώτα.

Ξεύρεις ότι την όρνιθα την λέγουνε και κότα;

- Το ξέυρω φίλε, τ' απαντώ. Είναι πολλά και τόσα,

μα, κ' είμαι πάντα σίγουρος η κλώσα μένει κλώσα.

Αν επωάζει η κλωσά, το ίδιο μου κάνει.

Η Γλώσσα η Καθαρεύουσα ποτέ δε θα πεθάνη..."