Μια αγάπη έχουμε όλοι οι Μεσοροπιανοί, τον τόπο μας. Ένα blog αφιερωμένο στη Μεσορόπη, για όλους τους Μεσοροπόπληκτους και μη!
Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014
Σκέφτομαι και γράφω με θέμα "Το χωριό μου" του Θάνου Αδαμίδη
Ποιος είπε ότι η Μεσορόπη δεν είναι πηγή έμπνευσης για
μικρούς και μεγάλους; Ένας μικρός μας φίλος από τη Θεσσαλονίκη σε σκέφτομαι και
γράφω του σχολείου με θέμα: «Το χωριό μου» έγραψε την παρακάτω έκθεση:
Τις
καλοκαιρινές μου διακοπές τις περνώ στη Μεσορόπη, στο χωριό του παππού. Είναι
ένα όμορφο χωριό και βρίσκεται στο Ν. Καβάλας.Σ’αυτό το χωριό πηγαίνω από τότε
που γεννήθηκα με την οικογένειά μου.
Είναι
ένα ορεινό χωριό χτισμένο στους πρόποδες του Παγγαίου. Έχει πολύ πράσινο και
πολύ νερό. Τα σπίτια είναι πυκνοκατοικημένα με πέτρινες σκεπές και όμορφες
αυλές. Ο δήμος έκανε πολλά έργα στο χωριό. Έφτιαξε ένα μονοπάτι για να μπορούν
οι επισκέπτες να ανεβαίνουν στην κορφή του βουνού και να θαυμάζουν την υπέροχη
θέα.
Το
χωριό είναι παραδοσιακό με πολλά έθιμα. Στο κέντρο του χωριού υπάρχει ένα
λαογραφικό μουσείο και μια μικρή πλατεία μ’ έναν θεόρατο πλάτανο και τρεχούμενα
νερά. Επίσης έχει δύο μεγάλες εκκλησίες και δεκαπέντε ξωκλήσια.
Στο
μέρος αυτό περνάω καταπληκτικά κάθε καλοκαίρι. Συνήθως παίζω με τους φίλους μου
διάφορα παιχνίδια, όπως κρυφτό, κυνηγητό, μήλα και άλλα. Πολλές φορές
πηγαίνουμε με τη θεία μου πολλούς περιπάτους στο χωριό.
Μου
αρέσει πολύ αυτό το χωριό γιατί περνάω ευχάριστα το καλοκαίρι.
Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014
Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014
Ευσεβείς πόθοι νεανίδων
Ευσεβείς
πόθοι νεανίδων
Υπήρξε μια
εποχή που τα προξενιά ανθούσαν στα χωριά και κύριο μέλημα κάθε νεαρής κοπέλας
ήταν η γρήγορη και επιτυχημένη αποκατάσταση. Στη Μεσορόπη - υποθέτω και σε κάθε χωριό του Παγγαίου - όπου
βασική ασχολία ήταν η γεωργία και μάλιστα η καλλιέργεια καπνού, η ζωή ήταν
δύσκολη και κάθε κόπελα σε ηλικία γάμου ήθελε να την αποφύγει. Έτσι, όταν
έφτανε ένα προξενιό, οι αξιώσεις τις νεαρής υποψήφιας ήταν οι εξής: ο φέρελπις
μέλλων σύζυγος ή να κρατάει μολύβι ή να φοράει καπέλο ή να έχει ρόδα. Και
μάλιστα οι πιο απαιτητικές και φιλόδοξες δεν δέχονταν να παντρευτούν κανέναν,
που να μην κρατάει θερμόμετρο. Το αποτέλεσμα ήταν κάποιες να το καταφέρουν και
να ζήσουν μια ζωή αξιοπρεπή- με τη δική τους πάντα λογική- για άλλες όμως η
επιτυχημένη παντρειά έμεινε ευσεβής ανεκπλήρωτος πόθος. Έτσι, με το πέρασμα του
χρόνου εξελίχθηκαν σε αιθεροβάμονες μεγαλοκοπέλες...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)