Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

Οι καμπάνες του χωριού μου




Οι καμπάνες του χωριού μου

Φαντάζομαι, γνωρίζετε το παιδικό τραγουδάκι:
« Η καμπάνα του χωριού μας,
Την ακούτε παιδιά.
Τι γλυκά σημαίνει,
Τι γλυκά σημαίνει,
Ντιν, νταν, ντον
Ντιν, νταν, ντον.»
Πόσοι όμως έχετε αντιληφθεί το σημαντικό ρόλο που παίζει η καμπάνα στην καθημερινή ζωή ενός χωριού; Έχετε σκεφτεί ότι χτυπά κι καθορίζει την πορεία της μέρας μας; Χτυπά το πρωί για τον όρθρο και μας ξυπνά γλυκά για να καλημερίσουμε τον κόσμο, χτυπά το απόγευμα για να μας θυμίσει να κάνουμε το σταυρό μας και να ευχαριστήσουμε τον Θεό, που βράδιασε και σήμερα. Είναι κάτι αντίστοιχο με την καλημέρα και την καλησπέρα που ανταλλάσσουμε, όταν συναντιόμαστε στα σοκάκια του χωριού. Και βέβαια, χτυπάει στις γιορτές για να μας καλέσει να χαρούμε, αλλά χτυπάει και στις λύπες για να αποχαιρετήσουμε έναν συγχωριανό μας.
                Όσον αφορά τη Μεσωρόπη νομίζω ότι το χτύπημα της καμπάνας ανέκαθεν υπενθύμιζε το έντονο θρησκευτικό αίσθημα του χωριού κι αποτελεί ακόμη και σήμερα παράδοση. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν επιφορτιστεί με το καθήκον να χτυπούν καθημερινά την καμπάνα των δύο κεντρικών ναών. Υπάρχουν όμως κι οι καμπάνες στα ξωκλήσια, που η παράδοση θέλει ο διαβάτης να τις χτυπά κάθε φορά που τα επισκέπτεται για να δηλώσει την παρουσία του στο σπίτι των προσφιλών αγίων μας. Ο Προφήτης Ηλίας, η Αγία Κυριακή, ο Άγιος Αθανάσιος, ο Άγιος Δημήτριος, η Αγία Μαρίνα κι ο Άγιος Γεώργιος στον κάμπο, που είναι λίγο πιο αδικημένος, γιατί ο ήχος της καμπάνας του δε φτάνει μέχρι το χωριό είναι σα να χαίρονται κάθε φορά που κάποιος από μας τους θυμάται και χτυπά την καμπάνα τους. Τώρα, μάλιστα που είναι χειμώνας κι οι επισκέψεις μας είναι πιο σπάνιες, νομίζω ότι θα αισθάνονται λίγο παραμελημένοι οι φίλοι μας, καθώς θα περιμένουν κάποιο χέρι να χτυπήσει την καμπάνα τους. Μα, τι αγαλλίαση θα νιώθουν, όταν έρχεται η Άνοιξη και τα χτυπήματα της καμπάνας πληθαίνουν σταδιακά.  Είναι μια τελετουργία και μια μυστική συμφωνία των μεσωροπιανών, θα έλεγα, αυτή η κωδωνοκρουσία, που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα την τηρούν ευλαβικά.  
Σε λίγες μέρες θα χτυπήσουν χαρμόσυνα οι καμπάνες για την έλευση του Θεανθρώπου και θα μας καλέσουν να χαρούμε όλοι μαζί, αγαπημένοι κι ενωμένοι για άλλη μια χρονιά. Τότε, ίσως θυμηθείτε τα λόγια μου για την αξία του ήχου της καμπάνας του χωριού…
Καλές γιορτές…

2 σχόλια:

elena είπε...

Καλες γιορτές και σε σένα Μαρία, που μας θυμίζεις της ομορφιές του χωριού μας. Να είσαι πάντα καλά σε ότι κάνεις και βρίσκεσαι. 🤗😍

Unknown είπε...

Υπέροχα όσα γράφεις Μαρία. Εγώ μάλιστα έχω απέναντι μου τον προφήτη Ηλία δεξιά μου την Αγία Μαρίνα αριστερά την Αγία Κυριακή. Τους θεωρώ τους πιο καλούς μου γειτονους