ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ
Ήθελα τόσο το χωριό μου χιονισμένο,
Λευκό στα γιορτινά καλοντυμένο.
Πόσο περίμενα αυτό το πρωινό
Να αντικρύσω με χιόνι το χωριό.
Πέταξα την κουβέρτα μου
Μες στην γλυκιά μου τρέλα.
Λάμπανε όλα γύρω μου
Κάτω απ’τη λευκή ομπρέλα.
Τα κεραμίδια ολόλευκα.
Τα δέντρα μαγικά,
γύμνα απ’ τα φύλλα τους,
ντυμένα απ’ το χιονιά.
Εικοσιπέντε του γενάρη
Και γω παραπατώ
Με τη μηχανή στο χέρι
για τον Άη Λια τραβώ.
Με τις φωτογραφίες μου,
θέλω να αποτυπώσω
τοπία ονειρεμένα
Μέσα στο χιόνι ν’ αποδώσω.
Άλλαξε χρώμα το χωριό,
μες στα λευκά ντυμένο.
Λάμπει η ομορφάδα του,
στο χιόνι σκεπασμένο.
Χιόνια φορούν οι εκκλησιές
και τα καμπαναριά τους.
Όλα τα κυπαρίσσια τους
Φορέσαν τα καλά τους.
Εγώ πετώ από χαρά,
μαζί με τα πουλάκια,
Όπου πετούν ανάλαφρα,
στα χιόνια στα κλαδάκια.
Μοιάζω πολύ με τα πουλιά,
γιατί πετώ μαζί τους.
Χαίρομαι τόσο το χιονιά,
που τραγουδώ μαζί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου