Μισιροκούκ', συνταγή

Σ'εκείνα τα φτωχά χρόνια, που όλα ήταν απλά και νόστιμα... οι μεσοροπιανοί έφτιαχναν ένα γλυκό από ξερό καλαμπόκι, το Μισιροκούκ'





Συνταγή
4 ξερά καλαμπόκια
1 κ. σούπας ζάχαρη ή μέλι
1 κ. γλυκού κανέλα
200 γρ. αλεσμένα καρύδια και σουσάμι

Εκτέλεση
Σε μια κατσαρόλα νερό βράζουμε τα καλαμπόκια και τη ζάχαρη ή το μέλι
Μόλις βράσουν καλά τα καθαρίζουμε και κρατάμε μόνο τα σπυράκια
Τα σερβίρουμε με αλεσμένα καρύδια, σουσάμι και κανέλα

Η ΜΕΣΩΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κ. ΓΚΙΣΔΑΒΙΔΗ

Στο φύλλο της εφημερίδας "Μακεδονία" στις 5 Δεκεμβρίου 1957  ο καθηγητής Απόστολος Γκισδαβίδης αφιερώνει ένα άρθρο του στην Μεσορόπη. Διαβάστε το παρακάτω:

Μια ζωγραφιά της Μεσορόπης από τους μαθητές του νηπιαγωγείου...

Μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε στο νηπιαγωγείο Μεσορόπης, όπου βρέθηκα τυχαία. Τα παιδιά έχουν ζωγραφίσει το χωριό, όπως το βλέπουν με τα δικά τους μάτια. Όπως μου είπε η νηπιαγωγός κα Σοφία Γάκη, η ζωγραφιά συμπληρώνει τη θεματικη ενότητα "Γνωρίζω τον τόπο μου". Στο πλαίσιο αυτό έγινε συζήτηση για το χωριό και τα παιδιά εστίασαν στην παρουσία του Παγγαίου, αλλά μίλησαν και για το Σύμβολο και το Λικόπι, απ'όπου βγαίνει ο ήλιος. Επίσης ανέφεραν την παρουσία των δύο εκκλησιών, μία με το παλαιό ημερολόγιο και μία με το νέο ημερολόγιο, αλλά και την ύπαρξη δύο δρόμων που διασχίζουν το χωριό, έναν κύριο και έναν περιφερειακό, καθώς και το πολύ πράσινο που πλαισιώνει το χωριό. Οι μαθητές περπάτησαν στο χωριό, γνώρισαν την πανίδα και τη χλωρίδα του τόπου μας και επισκέφτηκαν το λαογραφικό μουσείο, το οποίο τους εντυπωσίασε. Έπειτα γύρισαν στο σχολείο και έφτιαξαν την παραπάνω ζωγραφιά, η οποία είναι πλέον στολίδι του σχολείου.

Εγώ ευχαριστώ την κα Σοφία Γάκη για την προθυμία της να μου δώσει πληροφορίες και τους μικρούς μαθητές που μοιράστηκαν μαζί μου την όμορφη αυτή ζωγραφιά...

Πρωινή ανάβαση στο Λικόπι 14/02/ 2016

Πρωινή ανάβαση στο Λικόπι

Υπάρχει μία διαδρομή γνωστή στους Μεσοροπιανούς, αλλά όχι στους ξένους. Ο αναβάτης ακολουθεί το δρόμο για τον Προφήτη Ηλία και λίγο πιο πάνω συνεχίζει αριστερά προς το Λικόπι, δρόμος φαρδύς και ανηφορικός γεμάτος εκπλήξεις. Αριστερά το βουνό κατάφυτο από κωνοφόρα δέντρα, ενώ δεξιά διακρίνεται ολόκληρη η Πιερία κοιλάδα, μπροστά το επιβλητικό Παγγαίο δημιουργεί δέος για άλλη μια φορά στον ανυποψίαστο περιπατητή. Ο δρόμος οδηγεί τελικά σε ένα ξέφωτο και όταν κανείς φτάσει στην άκρη του αντικρίζει την Μεσορόπη από μια διαφορετική οπτική.Αν ο περιπατητής τολμήσει να κατέβει το στενό μονοπατάκι - σημειωτέον ότι σε πολλά σημεία ίσα που ξεχωρίζει- θα μαγευτεί από τις φυσικές ομορφιές, ακόμη και τώρα που είναι χειμώνας. Το δρομάκι συναντά το ορειβατικό μονοπάτι της Βοσκόβρυσης και καταλήγει στο ξύλινο γεφύρι πάνω από το Νιβριό... Τα υπόλοιπα σας αφήνω να τα παρακολουθήσετε στο βιντεάκι που ακολουθεί... Καλή περιήγηση...

Μεσορόπη, Θεοφάνεια με το παλαιό ημερολόγιο 19/01/2016

Η ενορία του Τιμίου Προδρόμου Μεσορόπης, που ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο γιόρτασε και φέτος την ημέρα τον Θεοφανείων, κάνοντας τον καθιερωμένο αγιασμό των υδάτων στη φυσική μπάρα του Νιβριού. Μόνο που φέτος το χιόνι είχε καλύψει τα πάντα και η τοποθεσία-που από μόνη της είναι πανέμορφη- απέκτησε μια τελείως διαφορετική, λευκή όψη. Ο κόσμος που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, θαύμασε μετά από πολλά χρόνια το μεγαλείο της φύσης. Διαδρομή μαγευτική, παγωμένα νερά που άχνιζαν, νεαροί που βούτηξαν για να πιάσουν το Σταυρό, αψηφώντας το κρύο, και τριγύρω κατάλευκο τοπίο, που θύμιζε παραμύθι...

... Και το χρόνου με υγεία!

Βόλτα στα χιονισμένα σοκάκια της Μεσορόπης 1801/2016

Το κατάλληλο μέρος για μια ξεχωριστή εκδρομή αυτή την εποχή της Τζένης Μπαλατσινού

H προεόρτια περίοδος είναι η καταλληλότερη για μια απολαυστική εκδρομή, ιδιαιτέρως φέτος που ο καιρός δεν λέει να μπει σε χειμωνιάτικο mode. Έτσι αποφάσισα να «εκδράμω εις τας εξοχάς» και να φορτώσω το δισάκι με πολλές προσδοκίες για αποφόρτιση και δελεαστικές δραστηριότητες -όπως κι έγινε τελικά.

Διάλεξα για βάση μου τη Μεσορόπη, ένα χωριό του Παγγαίου, μόλις μισή ώρα από την Καβάλα. Ήταν ότι ακριβώς χρειαζόμουν, ένα μέρος με ιστορικότητα, καθαρό αέρα και πολλές ευκαιρίες για πεζοπορία και επισκέψεις σε τριγύρω μέρη. Εκεί βρίσκεται ένας ιδιαίτερος ξενώνας ή μάλλον, ένα μικρό Boutique Hotel, το «Κλαδί Ελιάς» που έκανε τη διαμονή μου ιδανική.

Εδώ είμαι με τον ιδιοκτήτη και αξιομνημόνευτα φιλόξενο, Βύρωνα Μπαρμπασακαλή, που ηγείται της άψογης ομάδας στο Κλαδί Ελιάς και φροντίζει για το Winery Restaurant που φτιάχνει μερικά από τα πιο γευστικά πιάτα που έχω δοκιμάσει τελευταία.

Ανακαλώ τις μοναδικές γεύσεις του εστιατορίου όπως το καρπάτσιο πεσκανδρίτσας με βινεγκρέτ γκρέιπφρουτ και ένα αξεπέραστο φιλέτο πάπιας με σταφίδα, σβησμένο σε λικέρ κεράσι σε ένα περιβάλλον από πέτρα που αποπνέει ιδιαίτερο γούστο και φροντίδα.

Στην περιοχή δίνονται πολλές ευκαιρίες στον επισκέπτη να περπατήσει στη φύση και να γεμίσει με καθαρό αέρα, ξεκουράζοντας το μυαλό του πραγματικά. Δεν έχασα την ευκαιρία να περπατήσω ακολουθώντας το γνωστό μονοπάτι της Μεσορόπης, με συνολικό μήκος περίπου 5km. Η διαδρομή ήταν ευκολοδιάβατη και το νερό έπαιζε σημαντικό ρόλο. Συναντά κανείς καταρράκτες που πηγάζουν από ορεινές πηγές του Παγγαίου και ένα ιδιαίτερο σημείο, το λεγόμενος Νιβριό, μια τεχνητή λίμνη που οι ντόπιοι κάθε χρόνο πετάνε το σταυρό στα Θεοφάνεια.

http://www.jenny.gr/iparxei-ena-katallilo-meros-gia-mia-xexwristi-ekdromi/