Μεσορόπη στη φύση...μια τεράστια ακρίδα στην αυλή!

Μεσορόπη στη φύση...

 Μια τεράστια ακρίδα μας επισκέφτηκε στην αυλή του σπιτιού...

Είναι από εκείνες τις στιγμές, που μια φωτογραφία μπορεί να πει, όσα δεν μπορούν να πουν οι λέξεις... η φύση δημιουργεί κι εγώ αισθάνομαι ευλογημένη που μπορώ να αιχμαλωτίσω τη στιγμή.

Τσάι και ρίγανη, αξίες ανεκτίμητες!!!

Τσάι και ρίγανη, αξίες ανεκτίμητες!!!

Είμαι πεπεισμένη ότι  στην ερώτηση, ποια είναι η αγαπημένη σου καλοκαιρινή συνήθεια, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων θα απαντούσε, «μα, φυσικά, το μπάνιο στη θάλασσα». Αυτό βέβαια ισχύει για τους πολλούς. Για μας που είμαστε λάτρεις του βουνού, τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την πρωινή βόλτα στο βουνό. Όταν, μάλιστα αυτή συνδυάζεται με την αναζήτηση τσαγιού και ρίγανης στις πλαγιές του ιερού βουνού, Παγγαίου, τότε μοιάζει με μυστηριακή τελετή σε απευθείας ανταπόκριση από την αρχαία εποχή.

Ξεκινά πάντα με την έξαψη για αναζήτηση και συνεχίζεται με την ικανοποίηση που νιώθει κάποιος, όταν ανακαλύπτει στη μέση του απέραντου πράσινου, έστω και λίγα κλαράκια των θαυματουργών βοτάνων. Και έπειτα, κατά την επιστροφή, τα καλοφτιαγμένα βαντάκια (=ματσάκια) να κρέμονται δεμένα με σπάγκο, από όποιο σημείο του οχήματος είναι δυνατόν και να φανερώνουν περίτρανα την περηφάνεια για το επίτευγμα. Και ακολουθεί το άλλο αγαπημένο μου κομμάτι,  μετά την αποξήρανση και την κατάλληλη αποθήκευση μέχρι των ώρα της κατανάλωσης, το μοίρασμα σε φίλους που δεν έχουν πρόσβαση σε τέτοια «σπορ» και που εκτιμούν όσο κανείς άλλος το κόπο και τη χρησιμότητα της προσφοράς των ταπεινών βοτάνων. Σε κοιτούν με θαυμασμό και σε κάνουν να νιώθεις λες και έχεις πετύχει το μεγαλύτερο κατόρθωμα της ζωής σου.

Έπειτα, για σκεφτείτε για λίγο. Είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει σχέση με το χωριό και ψάχνοντας στις αναμνήσεις του ή στις παλιές φωτογραφίες του, δε θα βρει, έστω και μία, που να συνδέεται με τη συλλογή τσαγιού ή ρίγανης. Κι εγώ προσθέτω κάπου εκεί δίπλα και μια καρό πετσέτα στρωμένη πάνω στην πρασινάδα με αγγουράκι, ντομάτα, τυρί και αβγό βραστό. Έτσι, γιατί ο καθαρός αέρας του βουνού και το περπάτημα ανοίγουν την όρεξη.

Και εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς, αν αυτές δεν είναι αξίες ανεκτίμητες τότε ποιες είναι...

Και μια καλοκαιρινή επισήμανση...στους επισκέπτες του Παγγαίου

Παζλ, Μονοπάτι Μεσορόπης

Βροχή και σήμερα... 16/6/2014

Και κάπως έτσι θυμήθηκα εκείνο το τραγουδάκι, που λέγαμε μικροί...

Καλό μου συννεφάκι, σταμάτα και λιγάκι,

μας έκανες παπιά, μη βρέχεις άλλο πια.

Πίσω απ’ τη ράχη γείρε κι αλλού να βρέξεις σύρε,

σε χώρες και χωριά πού ‘ναι καλοκαιριά.

Ψηλά να δούμε πάλι, τον ήλιο να προβάλλει

να βγούμε στην αυλή, να παίξουμε μαζί.

Μεσορόπη Παγγάιου

Θέλω να πάω στο χωριό...

Θέλω να πάω στο χωριό
να ιδώ το σπίτι το παλιό
γνωστούς π’ απόμειναν να βρω
κι΄ όσους μας φύγαν να σκεφτώ.

Θέλω να πάω στο χωριό,
στην ενορία μου να μπω,
γριές και γέροντες να βρω,
και σ’ όλους καθαρά να πω,
πως βρήκα τον Χριστό.

Μεσορόπη, Πάσχα 2014

Έτσι... Γιατί το Πάσχα στη Μεσορόπη έχει μοναδική αξία...