Ξημερώματα Δευτέρας έχοντας στο νου μου τις μετεωρολογικές προβλέψεις για πυκνή χιονόπτωση στην περιοχή μας, κρυφοκοιτάζω από το παράθυρο, όλο λαχτάρα, ο ουρανός θαμπός κόκκινος από τα νυχτερινά φώτα και απέναντι στη λάμπα το χιόνι να πέφτει σαν βροχή, κάτω στρωμένο καλά το χιόνι φαίνεται αφράτο. Πέφτω για ύπνο με ανυπομονησία για το πρωινό ξύπνημα…
7.30 η ώρα πετάγομαι από το κρεβάτι, ανοίγω την πόρτα και αντικρίζω το λευκό τοπίο των ονείρων μου- από παιδί το λαχταρούσα το χιόνι και μάλλον τώρα μου βγαίνει με κάθε ευκαιρία- Αμέσως, ξεσηκωνόμαστε οικογενειακώς σκουφιά, κασκόλ, γάντια, γαλότσες, ζουπανίκους (=στα μεσοροπιανά οι μαγκούρες) και φυσικά φωτογραφικές μηχανές ανά χείρας και βγαίνουμε στη γύρα…
Ανηφορίζουμε μέσα από το χωριό για που αλλού, κλασικά -σαν εικονογραφημένα-, Λακούδ’, Νεβριό, ο οποίος σημειωτέον έχει παγώσει. Τριγύρω ησυχία απόλυτη κι όπως λέμε στο χωριό «τζάντζος δεν λαλεί» , ομορφιά απερίγραπτη, μέρη που έχουμε ξαναδεί και φωτογραφίσει άπειρες φορές ντυμένα τώρα στα λευκά, φαίνονται πιο όμορφα και προπάντων παντού απόλυτη σιωπή, γαλήνη και ηρεμία. Είναι από εκείνες τις φορές που αναρωτιέται κανείς τι άλλο μπορεί να κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο. Αποτυπώνουμε τις στιγμές, πριν περάσουν και ξεχαστούν- εξάλλου αυτός είναι και ο σκοπός της φωτογραφίας- και γυρνάμε σπίτι χαρούμενοι…
Μετά το φαγητό και την μεσημεριανή ξεκούραση κι αφού ζεστάναμε το κοκαλάκι μας , γιατί στο μεταξύ ξέχασα να πω η θερμοκρασία όλη την ημέρα δεν ανέβηκε πάνω από τους -5 C, ανήσυχα πνεύματα και επειδή δε θέλουμε ν’ αφήσουμε τις στιγμές να ξεχαστούν, όπως είπα πιο πάνω, ξαναβγαίνουμε με προορισμό αυτή τη φορά το λόφο του Προφήτη Ηλία.
Περνάμε από τον Κλωθώρη κι αυτός ντυμένος στα λευκά, -βέβαια δεν μπορώ να μην αναφέρω το παράδοξο του φετινού χειμώνα, το ρέμα στον Κλωθώρη που πάντα είχε νερό, φέτος λόγω προφανώς της παρατεταμένης ανομβρίας είναι ξερός και σήμερα καλυμμένος μ’ ένα παχύ στρώμα χιονιού, αλλά βέβαια είναι κι αυτός ένας άλλος λόγος για να αποτυπωθεί σαν φωτογραφική στιγμή και να περάσει στην ιστορία… Ανηφορίζουμε το Λικόπι και λίγο πριν την τελευταία στροφή ξεπροβάλει ο λόφος του Προφήτη Ηλία μεγαλοπρεπής και χιονισμένος και μαγνητίζει τα βλέμματα μας και τις ψηφιακές μας οθόνες…
Η συνέχεια στις δικές σας ψηφιακές οθόνες
μέσα από τις φωτογραφίες μας...
Καλή βόλτα…
